Aby właściwie wyliczyć wymiar urlopu, który przysługuje pracownikowi, podmiot zatrudniający musi kierować się kilkoma zasadami. Jedną z podstaw do takiego wyliczenia są lata ukończonej edukacji. Zgodnie z art. 155 §1 Kodeksu pracy, do stażu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się z tytułu ukończenia:
- nie więcej niż 3 lata – za ukończenie zasadniczej lub innej równorzędnej szkoły zawodowej,
- nie więcej niż 5 lat – za ukończenie średniej szkoły zawodowej,
- 5 lat – za ukończenie średniej szkoły zawodowej dla zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych,
- 4 lata – za ukończenie średniej szkoły ogólnokształcącej,
- 6 lat – za ukończenie szkoły policealnej,
- 8 lat – za ukończenie szkoły wyżej (dyplom inżyniera, licencjata, magistra).
Powyższe lata nie sumują się. Pracodawca musi też pamiętać, że: Jeżeli pracownik pobierał naukę w czasie zatrudnienia, do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się bądź okres zatrudnienia, w którym była pobierana nauka, bądź okres nauki, zależnie od tego, co jest korzystniejsze dla pracownika (art. 155 § 2 Kodeksu pracy).
Dlaczego lata nauki są takie ważne?
Z aktualnie obowiązujących przepisów jasno wynika, że wymiar urlopu wypoczynkowego jest ściśle związany z ogólnym stażem pracy, czyli długością pozostawania przez pracownika w zatrudnieniu plus latami odbytej nauki. Dalej, stosownie do art. 154 § 1 Kodeksu pracy, wymiar urlopu wynosi odpowiednio:
- 20 dni – jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat,
- 26 dni – jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat.
Z wyżej wymienionych informacji wynika, że lata nauki są niezwykle istotne do prawidłowego wyliczenia wysokości urlopu, jaki przysługuje danemu pracownikowi. Jeżeli zatem ktoś uczył się w średniej szkole zawodowej, a następnie podjął etatową pracę w pełnym wymiarze czasu pracy (40 godzin tygodniowo) i pracuje pełne trzy lata, to jego staż pracy wynosi 8 lat. Przysługujący mu zatem urlop to 20 dni.
Urlop pracownika niepełnoetatowego
Nieco inaczej wymiar urlopu wylicza się dla osoby, która zatrudniona jest w niepełnym wymiarze czasu pracy. Same zasady wyliczania płatnych dni wolnych pozostają takie same, niemniej jednak należy pamiętać, że zatrudnionemu przysługuje urlop proporcjonalny do wymiaru czasu pracy, w jakim został zatrudniony. W praktyce oznacza to, że pracodawca musi dokonać stosownych obliczeń, które pozwolą mu określić, ile dni urlopu jego pracownik może wykorzystać. W tym przypadku podmiot zatrudniający musi jeszcze pamiętać o przepisie wynikającym z art. 154 § 2 Kodeksu pracy. Mowa tu o niepełnym dniu urlopu, który w każdym przypadku zaokrągla się w górę do pełnego dnia.
To powinno Cię też zainteresować: Czy staż wlicza się do lat pracy?